3/24/2010

adsiz not defterine adsiz biri olarak yazmaya basliyorum. duygularimin sabrimla beraber ayaklar altinda ezildigi bu ulkede, bu sevgisiz evlilikte, bu soguk evde yasam mucadelesi veriyorum. bosanma çanlarinin çaldigi dünya evinde huzursuzlugun limitlerini zorlayan, akil dengemi her yarim saatte bir sarsan olaylarla bogusuyorum. sakin kalmaya, sevgi dolu olmaya, anlayis göstermeye, vardir bi hayr demeye calisiyorum.

sabrimin sinirinin zorlandigi ve tum iplerin koptugu bu gunde, arkama soyle bir donup bakiyorum, ellerimde ellerinden kalan kokunun gitmesi icin ellerimi yikayip cantami aldigimla yola koyuluyorum.

yarin yeni bir gun, yeni sabir taslari satin almali, yeni umitlere hayal kurulmali, yasamaya deger yeni seyler bulmali, yine ben olmaliyim.

hayatin sert aromasini hazmetmek icin genis bir mideye ihtiyacim var.

b.

3/14/2010

Dress

"I want to wear white again! I want to wear white again like I did on my wedding day, but this time I want the dress of eternity, the dress that I will wear for the last time in my miserable life in this miserable world" , she said, before she closed the door on my face.
And that was the last time I saw her.
That was the last time I talked to myself, honestly.

B.